Carmen og Sveinsstykki

Ég hef einsett mér að skrifa hér þegar við við förum út að njót menningar.  Núna hafa annir valdið því að skýrslugerð/blogg hefur orðið útundan. En á meðan ég man þá fórum við Magga á Carmen 10. nóvember. Stór og flott sýning og dásamlegir söngvarar, samt vantaði eitthvað, Carmen (Sesselja Kristjánsdóttir) ekki nógu tælandi, söng mjög vel fágað og stillt en Carmen á eiginlega ekki að vera þannig. Nautabaninn (Hrólfur Sæmundsson) of stífur. Nú veit maður ekki hvort þetta er leikstjórnin eða hvort það að vera uppi á 2, svölum tekur af, maður sér ekki almennilega svipbrigði þar.  Allavega góð sýning en ekki mjög eftriminnileg.

Svo fórum við Gunnar að sjá Sveinsstykki í Þjóleikhúsinu. Frábær sýning um það eiginlega að láta tækifærin renna sér úr greipum og vera of stilltur og bíða eftir að hlutirnir gerist. Gunnar allavega pikkaði það út og sendi mér sneið, þar sem mér hættir til að vera of stillt meðan hann fer sínar eigin leiðir og grípur öll tækifæri opnum höndum. Ég hef nú breyst pínu og næsta er að taka Arnar Jónsson til fyrirmyndar sem fór á kostum í sýningunni og geta farið kollhnís aftur á bak á sjötugsafmælinu !

Sláturgerð 2013

Mig fór að langa í heimagert slátur núna í haust og viðraði það við systur mínar hvort við ættum ekki að skella okkur í að gera smá.  Það hlaut litlar undirtektir en Silla vinkona bauð sig fram. Það eru nú líka nokkuð fleirri ástæður til að taka slátur. Þetta er afskaplega ódýr matur og vinnubrögð sem vert er að falli ekki í gleymskunar dá. Þegar ég fór að reyna að rifja upp held ég að ég hafi bara einu sinni tekið slátur frá því við Gunnar kynntumst 2002 og við Silla þurftum stundum að grafa djúpt hvernig best væri nú að gera hlutina. Skemmtilegt líka svona bauk að mæður manns verða tíðræddar, held ég hafi sagt "mamma gerði svona og mamma gerði hins veginn" nokkur tugum skipta.

Allavega til minnis fyrir okkur þá er skýrslan svona:
Við keyptum svið og sáum að það er ekkert vit í því nema meiningin sé að búa til sviðasultu, munar svo til engu að kaupa soðna kjamma í Nóatúni.

Við keyptum 11 lifrar,  og 8 vambir sem dugðu ekki í þær. Keypti líka 1 blóð en það bíður í frystinum. Gæti endað í ruslinu....
Heildarkostnaður við lifrapylsuna var 5642 kr og úr urðu 50 keppir svo hver er á 113 kr. plús auðvitað vinna og fyrirhöfn.

Vinnan var töluverð við vorum allan daginn að, fengum vambirnar óhreinar og þurftum að byrja á að verka þær. Það er örugglega heillaráð eins og mamma gerði að þrífa og sníða vambir einn daginn og laga og fylla keppi þann næsta.

Myndirnar tala mikið sínu máli.  Við sniðum hverja vömb í 5 keppi og notuðum 4 kg af mör þar sem áttu að vera 5,3 og það kemur bara vel út.

Lifrarnar þarf að skera í bita sem komast í hakkavélina og skera úr stærstu sinar og æðar, taka himnurnar af nýrunum og meiri hlutann af þessu hvíta innanúr. Svo er bara að blanda öllu saman og hræra vel, mátuleg þykkt er þegar sleifin rétt stendur í blöndunni.

Svo þarf að passa að setja ekki of mikið í hvern kepp en þar vorum við Silla reynar ekki alltaf sammála, sauma svo fyrir, pikka vel með nálinni og þerra áður en keppnum er skellt í poka og frysti eða bara beint í pottinn eins og við gerðum.

Uppskrift að lifrapylsu:
450 g lifur, hökkuð
2 nýru hökkuð
200 gr haframjöl
300 gr rúgmjöl
3 dl mjólk
1/2 msk salt
400 gr mör (má vera minna en passa ekki of lítið.)
Það var ekki í mömmu uppskrift en hljómaði vel svo við bættum við hálfum nautatening í hverja uppskrift, leystum þá bara upp í smá vatni og bættum út í en minnkuðum saltið aðeins á móti.

Slátur 2013

 Ég á örugglega eftir að gera þetta aftur, líkaði afskaplega vel hjá mömmu hans Gunnars, var svo með pabba, Pétur og Krumma í mat um daginn þar sem hver var öðrum hamingjusamari og rumdu og stundu af ánægju.

Englar alheimsins

Við fórum í gærkvöldi að sjá Englar alheimsins í Þjóðleikhúsinu.  Gunnar velur fyrir okkur sýningarnar og mér finnst oft gaman að fara án þess að hafa heyrt nokkuð um sýninguna og geta gengið bara út í hreina óvissuna. Ég hafði ekki heyrt neitt um þessa sýningu sem slíka en bæði lesið bókina fyrir ævalöngu og séð myndina. Meira segja farið í svokallaða Englaferð með þáverandi samstarfskonu minni Steinnunni Njálsdóttur og nemendum okkar. Það var árviss ferð hjá henni, nemendur lásu bókina og stúderuðu í íslenskunáminu og svo var farið í ferð um söguslóðir, Kleppur, Landspítalinn og hádegisverður á Grillinu þar sem Einar Már kom og talaði við nemendur og svaraði spurningum.  Ég þekki því söguna mjög vel en hafði ekki reynt að gera mér í hugarlund hvernig sviðsetningin yrði.

Leiðin sem farin er í sýningunni er mjög flott og svínvirkaði, áhorfendur sogast inn í hugarheim Páls, ramba á mörkum raunveruleikans og geðveikinnar.  Sýningin er ágeng, subbuleg og kraftmikil, svona sýning sem á eftir að lifa með manni.  Sífellt var manni komið á óvart og oft jaðrað við að vera þátttökuleikhús. Atli Rafn Sigurðarson í aðalhlutverkinu var frábær, kraftmikill, trúverðulegur. Tónlistin skipar mikivægan sess, var notuð til að draga fram hughrif, bera söguna á köflum og skapa stemmingu.

 Frábær hugmynd að nota bíómyndina sem allir þekkja og kallast á við hana í staðin fyrir að hundsa hana eða stæla.
Nú fletti ég upp dómum og sé að ég er ekki ein að vera hrifin.
http://www.leikhusid.is/Syningar/leikarid-2012-2013/syning/1199/englar-alheimsins

Empty nest ? Drengirnir fluttir að heiman.

Núna er ég fyrst að upplifa það að strákarnir eru fluttir að heiman og engin plön um að það breytist til baka. Auðvitað voru þeir ekki með okkur í Englandi og fóru svo báðir á tímabili til Noregs en þá vissi maður alltaf að þeir kæmu aftur.

En nú er Pétur fluttur uppá Ásbrú, býr þar með Ævari, Halla og Jóhönnu í stóru og huggulegu raðhúsi.  Það var alltaf vitað að hann færi suður aftur þegar smiðjan flutti á Ásbrú og svo var hann líka hálfvængbrotinn án vina sinna og eyddi tímanum hér í Hafnarfirði mest heima. Við heimsóttum Pétur þegar við komum frá Englandi, hann tók vel á móti okkur með kaffi og heimabökuðum brownies.

Hjá Jóni gerðist það snögglega að hann og Ágústa ákváðu að fara að búa saman og fengu íbúð í Innri-Njarðvík. Við reyndum líka að heimsækja hann er hann var að vinna lengi svo það bíður bara betri tíma. Þeir vinna og vinna drengirnir, Pétur er í Málmey smiðjunni og er svo í aukavinnu í bílaleigu á kvölin. Jón er í Eskju, fiskverkun hér í Hafnarfirði, skilst að hann verði fram að áramótum og svo taki Fisktækniskólinn aftur við.

Allavega, kunningjakona mín amerísk spurði hvor við værum að upplifa empty nest syndrom og við héldum nú ekki við værum orðin vön að vera bara tvö. Held ég verði að taka það að einhverju leiti til baka því mér finnst tilfinningin eitthvað skrýtin að eiga ekki von á einhverjum svöngum inn um dyrnar any moment.
Ekki það að þeir komi ekki svangir, þeir komu báðir í mat á sunnudag og Kristín Hrönn líka, vona að það verði fastir liðir og að norður dömurnar komi stundum líka.

Ferðalok

Heimsóttum vínekruna Three sisters, tekið vel á móti okkur og fengum mjög góða fræðslu um vínrækt í Englandi, fengum að smakka mjög gott hvítvín og keyptum bæði hvítt og rautt en getum ekki alveg mælt með þessu rauða.
Við drukkum það með surfn´turf sem Hulda lagaði handa okkur og var alveg meiriháttar. Það er alltaf jafn notalegt að heimsækja þau hjónakornin og við þökkum bara kærlega fyrir okkur.

 Næsta dag fórum við eldsnemma í lestina beint til Mancherster og svo heim í rokið og rigninguna.

Dagur 10 milli staða

Dagur 10
Sóttum bílinn í Woodhouse Lane car park og skunduðum undir okkar leiðsögn sem var þveröfug við satnav gelluna. Komum við á Junction 32 og versluðum aðeins, töskurnar okkar eru nú orðnar vel fullar en sleppur samt. Svo skundað til Grimsby í afslöppun og Huldu dekur.

Heimsóttum Tesco, leigðum myndir og fegnum dásamlegt linguini með rækjum. Nýja eldhúsið þeirra er flott og innkeyrslan líka. Dundarnir glaðir að hitta mömmu sína en Jessica greyið fer að heiman til að eftirláta okkur rúmmið sitt. Thanks Jess:)

ÚTSKRIFT :)

Dagur 9 ÚTSKRIFT Þá var loks komið að aðaldeginum. Ég átti að mæta 90 mínútum fyrr til að skrýðast og í myndatöku eða kl. 8:00. Glampandi sól og hátt í 30 stiga hiti svo mjööööög sveittur dagur fyrir mig. Skrúðinn er í þrennu lagi, þykkur og þung kápa, hetta og hattur. Kápan skreið aftur á mér og hettan líka og togaði í kjólinn minn, hatturinn var sem betur fer léttur og ekki mikið íþyngjandi. Mælt hafði verið með að við værum í hnepptum skyrtu en ég hafði pantað mér kjóla online og látið senda til Huldu, grunaði að það yrði heitt, en kannski ekki svona. Þeir pössuðu báðir og útskriftakjólinn var svartur með rauðum panel framaná. Allt skipulag var til fyrirmyndar og gekk hratt og vel fyrir sig að skrýðast og fara í myndatöku. Svo hittum við stöllur mínar Emmu og Helen sem líka voru að útskrifast. Tókum fullt af myndum sem eru á Facebook og komum okkur svo fyrir.

Athöfnin var stutt, ræða frá vice chancellor og svo bara afhending skírteina, upptöku af allri athöfninni má sjá hér.  Eftir athöfn meiri myndir meðal annars við tréð hans Phil, fann fyrir því á þessum degi að hafa hann ekki þarna. Aisha kom en Jenny var í London með nýju barnabarni. Svo var móttaka í Hillary Place boðið upp á vatn, djús te og kaffi og fullt af kökum, hitti reyndar mjög fáa þar. Rölti yfir í CCSME og þar voru Matt Homer, Jim Ryder og Stef. Voðalega skrýtið hvað margir eru farnir en síðan ég kom fyrst eru núna einn látinn, einn hættur, og þrjú farin á eftirlaun svo eiginlega bara Jim Ryder eftir af þeim sem voru fyrst. Eftir að ég skilaði gallanum fórum við í hádegismat á Zizzi í The Light. Við Hulda höfðum farið þangað tvisvar áður og alveg elskum antipasti þar. Áttum huggulega stund áður en aftur var haldið á pubbinn að hitta fólkið. Emma og Lasse, Helen og Andy, Maria og Sacha og Chung komu. Svo við sátum þarna lengi vel og kjöftuðum í sólinni. Um kvöldið fórum við á Sheesh Mahal, indverska uppáhaldið okkar á Kirkstall road. Maturinn alltaf jafn góður og Hulda hamaðist við að reyna að fá uppskriftina frá þjónum og eigendum. Held samt að við höfum bara verið orðin þreytt eftir þennan langa og mikla dag og fórum snemma aftur uppá hótel þar sem við rotuðumst. Þetta var frábær dagur og gaman að þekkja fleirri sem voru að útskrifast. Við þrjár vorum mikið samferða í gegnum allt ferlið og Helen prófarkalas ritgerðina mína fyrir mig. Eftir situr samt tilfinningin að eiga ekki aftur eftir að eiga erindi til Leeds en þetta er búin að vera mjög eftirminnilegur tími í alla staði.

Dagur 8 Bakewell til Leeds

Dagur 8 Yfirgáfum Bakewell í dag. Fórum fyrst á markað og ég keypti eitt og annað, veski, crocs, derhúfu. Keyrðum yfir fjöllin og til Leeds. Hulda systir er alltaf jafn pirruð og keyra í Leeds en var ánægð með leiðsögn frá okkur. Ég hafði valið hótel og annað miðað við að þurfa að ganga sem minnst svo við vorum á Premier Inn nýja við nýja first direct arena tónleikahöllin en bæði opnaði bara núna í vetur. Mjög huggulegt og fínn morgunmatur á hótelinu en við furðum okkur á því að við vorum bæði með baðherbergi fyrir fatlaða? Fórum og náðum í jakkafötin sem Gunnar verslaði í Manchester og 5 skyrtur. Fórum eins og fína fólkið í Harvey Nichols í YO-sushi, mikið gaman og góður matur. Svo var steðjað á Weatherspoons í Millenium square til að hitta Leeds skólafélaga, drukkinn cider og snætt eitthvað smá. Arthur frá Brasilíu og Marina konan hans komu, Emma frá Liverpool og Lasse maðurinn hennar komu og annað par vinir Arthurs því hann var að fara til Brasilíu næsta dag. Svo snemma í háttinn til að búa sig undir stóra daginn. Því miður gleymdist alveg að taka myndir af þeirri samkomu, en hér eru nokkrar frá deginum (smellið á myndina fyrir fleirri myndir)

Dagur 8 Leeds

Chatsworth House

Dagur 7 Chatsworth house Við heimsóttum Chatsworth h House í brakandi blíðu. Fórum í guided tour sem kostaði 4 pund á haus vorum bara sex og leiðsögumaðurinn alltaf að vísa öðrum frá sem voru að reyna að hlusta " excuse me, this is a private tour". Húsið er hundgamalt og allt skreytt allavega sá hluti sem ferðamönnum er sýnt. hertoginn fyrsti útbjó staterooms fyrir kónginn sinn William sem svo aldrei kom og sjötti hertoginn bætti við heilli álmu fyrir partíhald, tók meðal annars á móti Victoríu drottningu og borðstofan var eins og þá. Það vakti athygli mína að gaflarnir voru á hvolfi en það var víst gert til að ermarnar á herramönnunum flæktust ekki í tindunum. Við tókum góðan göngutúr um garðana með cascade þar sem við sulluðum aðeins, villtumst mikið í völundarhúsinu þar sem Hulda og Les komust fyrst í miðjuna, höfðu reyndar farið áður og Gunnar síðastur. Versluðum svo skrýtna minjagripi en kannski ekki svo, fínustu garðyrkjuáhöld úr eðalstáli.

Chatsworth House

Svo dinner á pöbbnum en nú var kominn sunnudagur og bærinn tómur en kannski líka haft áhrif að úrslit Wimbelton stóðu yfir og allir bretar að fylgjast með sínum skoska manni Andy Murray vinna í fyrsta skipti í 77 ár.

Dagur 6 Bakewell festival

Dagur 6 Bakewell festival Annar heitur dagur með glampandi sól. Gunnar skrapp í bakaríið og náði í gúmmilaði sem dugði út veruna í Bakewell. Gengum svo góðan túr um bæinn sem var í hátíðarskapi og fullur af fólki. bærinn er pínulítill en mjög huggulegur og margir pöbbar en ekki svo margir veitingastaðir. Við gegnum meðfram á með alveg tæru vatni svo silungarnir sáust slást við endurnar um brauðið sem fólkið fleygði til þeirra. Á krikett vellinum var skrúðgangan að stilla sér upp, fyrst uppstrílaðar stelpur í fallega skreyttum bílum. Svo allskonar vagnar skreyttir með þemum úr bíómyndum, Mary Poppins, vestrar, Willy wonka and the chocolate factory, flestir spiluðu mjög háværa tónlist og þetta söng í hausnum á okkur næstu daga og þi getið hlustað á Candyman hér að neðan. Síðast voru mótorhjól og fornbílar. Kvöldmatur á pöbbnum í steikjandi hita og vínið úr plastglösum þar sem löggan bannar gler á hátíðinni. Líklega skynsamlegt því það var mikið fjör í gangi.

Bakewell festival

Alston til Bakewell

Dagur 5, aftur fínn morgunmatur, pakka saman, keyra niður löngu brekkuna og alla leið eftir A6 til Manchester airport, skila bílnum rötuðum nú í gegnum kaflann þar sem verið er að breyta veginum en satnav gellan var ekki sammála okkur, og bað okkur "in 600 meters make a u-turn, in 300 meters make a u-turn, when possible MAKE a u-turn" skemmtilegt hvernig upptökurnar eru með innbyggðum ákafa eftir því hversu mikilvæg skilaboðin eru !
Aksturinn hafði gengið allur vel og ég vandaði mig allt til enda minnug þess þegar ég tók brettið
úr sendibílnum í Leeds eftir að hafa keyrt til Immingham og til baka!

Bakewell pub

Svo tókum við pakkfulla lest til Chesterfield þar sem Hulda og Les tóku á móti okkur og keyrðu
til Bakewell þar sem við komum okkur fyrir í Hillside Cottage á þrem hæðum með hrúgum af
brickabrack og bara baðkari með engri sturtuslöngu einu sinni. Eigandin tók á móti okkur úti á götu, yndislega ensk með nýja manninn sinn til 9 ára en hún hafði keypt kotið ein og farið svo að leigja það til túrhesta þegar hún giftist honum Brian sínum.
Skelltum okkur á næsta pöbb The Wellington og svo á annan The Peacock í dinner þar sem við gátum fylgst með

From Bakewell pub

hjólbörukeppninni sem var hluti af Bakewell festival sem stóð yfir um helgina. Veðrið var geggjað

heitt og dásamlegt.

Alston hæsta markaðsþorp í Englandi

Dagur 4 byrjaði með morgunmat með silfrinu, allt borið til okkar og rosalega huggulegt. Svo fórum við í bíltúr til Alston. Alston er pínulítið þorp, það og þrjú önnurhafa um 2000 íbúa. Eiginlega bara ein gata og smá út frá henni. Mér tókst samt að finna snyrtidömu á einu mini hótelinu til að lita og vaxa á mér augabrúnirnar. Gunnar fór á meðan í Town Hall og aflaði upplýsinga, kom til baka með bækling með self guided tour sem við gerðum.

Alston

Hittum fyrir Simon nokkurn, ljósmyndari sem var að vesenast með frönsk flögg. Í ljós kom að hann var fjölfróður um sögu staðarins, dró okkur inn til sín í gamla smiðju sem hann býr í til að selja okkur DVD um staðinn sem hann hafði gert. Frönsku flöggin voru hluti af undirbúiningi fyrir franska kvikmyndahátíð. Svo var stefnt á einn af þrem pöbbum bæjarins, Turks head inn þar sat eigandinn einn, sá var frá Skotlandi og þeir Gunnar kjöftuðu mikið. Í hópinn bætist karl sem stormaði inn og bað um stórt rauðvínsglas sem varð fyrsta af þremur. Hann var að bíða eftir að vera sóttur eftir að hafa brætt úr Range roverinum sínum (blew a casket) sem var svo settur á flutningavagn eins og sést á einni myndinni. . Eftir gott og langt spjall þar meðan ég las í bók fórum við aftur á Lovelady. Ætluðum í kvöldmat á pöb í nágrenninu en enduðum bara á að leggja okkur og borða snakk og vínber.

Lake district yfir í Norður Pennines.

Dagur þrjú var dagurinn sem við fórum frá Lakedistrikt yfir í norður Pennines. Við höfðum nú ætlað okkur að fara á Beatrix Potter safn þar sem við höfðum fallið fyrir bíómyndinni um hana svo við settum stefnuna beint á Windermere en þegasr við komum að safninu sáum við að það var kannski ekki það sem við áttum von á heldur meira stílað inn á börn og persónurnar sem hún skapaði World of Beatrix Potter, hinu megin við vatnið virtist vera safn með málverkunum hennar og trúlega þá líka eitthvað um l´ðif hennar en of löng keyrsla fyrir þann dag. Svo við sátum bara í sólinni og röltum um. Windermere er stútfull af túristum, heilu rúturnar í löngum með bunum svo það var aðeins öðruvísi upplifun.

Windermere to North Pennines

Keswick er líka með mikið af túristum en það eru meira bretar að fara í göngutúra og annað andrúmsloft. Svo keyrðum við af stað mjóu vegina með öllum beygjunum og trjágöngunum, oft þannig að næstum þurfti að stoppa til að víkja þegar bílar mættust og á löngum köflum eru hlaðnir veggir á báða vegu svo lítið svigrúm. Ég keyrði víst ansi rólega því ég var alltaf að safna röðum og hleypa fram úr mér. Smá hluti af leiðinni var um A vegi en fljótt tóku við mjóir vegir aftur. Líka upp móti því svæðið sem við vorum að fara að heimsækja er í 400 m hæð svo ég mátti bruna upp langa brekkur, svo sem allt í lagi, ég var allavega á bíl en ekki á reiðhjóli eins og margir túrhestarinr þarna en það er vinsælt að hjóla á þessum slóðum. Navigatorinn vildi nú ekki alveg finna Lovelady út frá póstnúmerinu og fór með okkur troðning uppá hæð, en ég þóttist hafa séð skiltið og fór til baka og fór á réttan stað. Hótelið er alveg úti í sveit, Lovelady Shield Country House rosa krúttlegt og allt voða fínt með hvítu damask og ekta silfri.

From Windermere to North Pennines

Við fórum þangað því við höfðum fundið tilboð með gistingu og sjö rétta matseðli. Sjö rétta matseðillinn var frábær, allt mjög gott en samt ekki mikið vá:

Gourmet Tasting Dinner

Beef tomato, many accompaniments, mozzarella mousse.

Wine Selection (125ml.)          Rheinhessen Spatlese  Oppenheimer Krotenbrunnen 2009 (Rhine) Germany

ooOOoo

Sweet potato velouté.

ooOOoo

Trio of salmon, home smoked, tartar, civiche.

Wine Selection (125ml.)                                                                                 La Brouette Rosé Plaimont (France)

ooOOoo

Lemon  sorbet

ooOOoo

Trio of spring lamb, braised shoulder, herb crusted loin, shepherds pie, daulphine potato, spring vegetables, jus

Wine Selection (125ml.)                                                        Merlot Limited Release Bain’s Kloof (South Africa)

ooOOoo

A selection of local cheeses.

Wine Selection (50ml.)                                                                          Monbazillac 2009 Chateau Septy (France)

ooOOoo

Caramel poached pineapple, rum sphere, coconut gel, pineapple and lemongrass sorbet.

ooOOoo

Freshly brewed coffee

Lake district and Manchester

jæja þá erum við Gunnar farin saman af stað í útskriftarferð/frí til Englands.

Fluginu okkar út var seinkað um tvo tíma sem við vorum bara hamingjusöm því þá gátum við sofið aðeins lengur. Við byrjuðum nú daginn á undarlegan hátt, mun allavega mörgum finnast en við ákváðum að bjóða tveim couchsurferum að vera í húsinu okkar í tvær nætur. Þau eru þýsk, búin að vera á ferðalagi í 11 mánuði og búin að blogga um allt ferðalagið. Þegar við lentum í Manchester fengum við glænýja ford Fiestu til leigu, Gunnar hafði gleymt ökuskírteininu sínu svo ég sé um aksturinn í þessari ferð.

Við fórum beint inn í miðborg Manchester og keyptum jakkaföt á Gunnar sem vill vera fínn í útskriftinni. Ég var búin að panta tvo kjóla og Hulda kemur með þá þegar við hittumst.

Keyrðum í dag góðan hring frá Keswick sem er við Derwent upp skarðið, ís í Buttermere og svo áfram hringinn í kringum fjallið á kortinu.

 Landsslagið sem oft á tíðum minnir á Ísland en er samt svo ólíkt Íslandi. Sumar sömu plönturnar, burknar og fingurbjargarblóm eins og ég er með í garðinum. Blóðbert og fífur en svo fullt af öðru sem ég þekki ekki. Svo ekki sé talað um trén. Við gengum í dag inni í skógi það er nú eiginlega blekking þessir skógar, þeir eru bara grænir efst og í jöðrunum allavega í þessum voru trén aðframkomin og hálfhrinin, mjög grönn og vögguðu ískyggilega. Mér gekk alveg ágætlega að venjast því að keyra aftur á vinstri hlutanum, en samt ansi snúið að keyra í dag þar sem vegurinn var rosalega mjór á köflum og svo stoppaði ég í brekku þar sem hallinn var mjög mikill og átti í erfiðleikum með að taka af stað aftur. En uppi á fjallaskraðinu er mikil náma af flögusteinum (slate) Honister Slate Mine við stoppuðum þar og gengum eftri gömlum brautateinum. Situm núna á The Inn at Keswick þar sem við gistum með rauðvínsglas, vorum að klára fínan kvöldverð og erum með tölvu og ipad uppi við þar sem netið virkar eiginlega ekki uppi á herberginu sem er með hallandi gólf og gluggasæti, eina og Hulda kallaði það character eins og þeir gera á vefsíðu hótelsins :) . Hér eru allar myndirnar frá deginum

2013 07 Lake district

EDEN Oslo

Annar hluti ferðar minnar í Júní var að fara á EDEN ráðstefnuna Joy of Learning í Oslo EDEN stendur fyrir European Distance and E-Learning Network svo ráðstefnan var um allskonar notkun á upplýsingatækni við kennslu, mest samt á háskóla og framhaldsskólastigi. Ég var þarna að kynna þetta veggspjald frá Menntamiðju Ég kynnti veggspjaldið fyrir öfráum því miður, kynningunni var illa stýrt, ég fékk ekki spurningar sem myndu gagnast okkur við rannsóknina sem við erum að vinna í kringum Torg og Menntamiðlu. Áheyrendur höfðu miklu meiri áhuga á starfsemi torgana og nokkrar spurningar um frumkvæði og fjármögnun þeirra.

Þetta er risaráðstefna og ég fór á marga fróðlega fyrirlestra og vinnustofur. Annars var ráðstefnan skemmtileg, stóru málefnin virðast vera: Mooc, hvað eru þau, til hvers eru þau, eru þau kannski bara upprennandi peningavélar, hver verður framtíð háskólagráða, mun verða þörf á þeim, ungt fólk er í auknum mæli að afla sér sjálft þekkingar eftir óhefðbundnum leiðum heyrði ég sagt en ekki fært fyrir því nein gögn. Upplýsingatækni og kennsluhættir: kennarar hafa ekki TPCK, eru ekki þjálfaðir, .... en ég var að verða svolítið pirruð á þessu, var ekki þarna saman komin hópurinn sem ætti að vera að safna saman tækni-kennslufræði og koma henni á framfæri við vettvang ?? Mér er spurn en engin svör. Svo var svona rokkstjörnufílingur þegar aðalfyrirlesararnir voru Sir Ken Robinson í gegnum fjarfundarbúnað og Sugata Mitra. Fyndið samt að eftir allt klappið sem þeir fengu voru spurningarnar sem þeir fengu beittar og svo heyrði maður allskonar gagnrýni á hugmyndir þeirra. Ráðstefnan var haldin í Háskólanum í Oslo í Blindern kampusnum, í nýlegu og fínu húsi en svo fyndið að rétt fyrir utan það var bjalkakofi og bæði kvöldin voru þar stúdentar að grilla boragara fá sér bjór og ábyggilega að halda upp á próflok. Oslo er skemmtileg og ráðstefnukvöldverðurinn var í herklúbb, Oslo Militære Samfunds Selskaps- og Konferanselokaler þar sem maturinn var frábær og þjónustan með hernaðarlegri nákvæmni, þjónarnir stilltu sér upp við borðsendana með vínflöskur eða mat og fóru svo saman af stað til að skenkja eins og marserandi herdeild. Maturinn á diskum með gyllingu og silfurhnífapor á hvítum damaskdúkum. Gerist ekki flottara enda kóngurinn í klúbbnum og málverk af kóngum upp um alla veggi. Hér eru myndirnar mínar frá Oslo.

EDEN Oslo

Ég var hagsýn í þessari ferð og í Oslo gisti ég hjá henni Bergþóru sem er dýralæknir, fyrrverandi nemandi minn og dóttir vinkonu minnar. Mikið gaman að hitta hana og spjalla eina kvöldstund en hún er búin að búa í Oslo frá því hún hóf nám þar 2007 sem nú er lokið og daginn eftir að ég fór flutti hún sunnar til að hefja störf á stofu. Takk fyrir mig Bergþóra.

ISSE 2103 Helsinki

Núna er ég nýkomin frá Helsinki, fyrsta ferðin mín þangað. Ég var á samkomu sem heitir International symposium on science education ISSE ég fór þangað með veggspjald um starfssamfélagið Náttúrutorg


Þessi ráðstefna er meira sniðin að kennurum en rannsakendum. Þemað var menntun til sjálfbærni og velt upp mörgum hliðum af fólki úr ýmsum áttum. Hún hefði eflaust nýst mér betur ef ég væri að kenna slíkt en það sem ég allavega lærði þarna var hvernig mætti skipuleggja svona námsskeið um ýmis aðkallandi þemu fyrir kennara, kannski ekki ósvipað og fræðslan sem við sóttum um 2006 í tengslum við verkefnið "Virkjum vísindin og hugvitið hjá unga fólkinu". Þá einmitt fengu skólarnir á Suðurnesjum vetnisbíla eins og voru kynntir þarna í vinnustofu sem ég fór í.
Annað sem ég þarf að skoða betur eftir þessa ferð er verkefnið Scientix, Evrópusambandsverkefni um ef ég skil rétt að safna saman upplýsingum um námsefni, rannsóknir sem kostuð hafa verið af EU, samt skildist mér á verkefnastjóranum sem ég ræddi við að hvaða verkefni sem er gætu verið með en sá samt ekki alveg ávinningin af því.

Isse 2013 Helsinki

Ég var nú svo óheppin í þessari ferð að ná mér í hundleiðinlegt kvef og gerði lítið annað en það sem var fyrirfram ákveðið.
Ég gisti á Hotel AVA, ósköp þægilegt og einfalt, og 16 mínútur að ganga að Kumpala kampusinn þar sem ráðstefnan var. Til stendur að fara aftur til Finnlands næsta vor  á NFSUN norræna ráðstefnu um náttúrufræðimenntun og ég veit ekki hvort ætti að vega þyngra að gista niður í bæ og geta sérð og gert eitthvað spennandi eða að geta gengið á ráðstefnuna? Þetta hótel er reyndar ábyggilega eitthvað ungmennafélagsdæmi, ekki bar, ekki opið allan sólarhringinn en annað fínt. Það tekur 30 mín að fara með sporvagni eða strætó á milli og en um 40 mínútur með strætó á flugvöllin.
Eins og sést á myndunum heimsóttum við Helsinki Observatorio fínasta skemmtun og svo dinner cruise, þar sem við sigldum um fjörðinn og fengum fínan kvöldmat. Kvöldverðurinn var í gamalli víraverksmiðju og bara fínn, en ekki meira en það.

Menning í mars

Við keyptum ekki nein áskriftarkort í vetur og erum þar af leiðandi ekki búin að fara á mikið af tónleikum né leikhúsum. Í gegnum miðavaktina á midi.is datt samt inn tvennt sem ég hefði alls ekki viljað missa af núna í mars.
Fyrst fórum við á "Af fingrum fram-Diddú" þetta voru alveg meiriháttar tónleikar. Á sviðinu voru Jón Ólafsson við flygilinn, Diddú í meiri háttar "mussu" ábyggilega til að undirstrika Spilverks tengingunni sem lofað var í dagskrá og Róbert Þórhallsson bassaleikari. Jón sagði strax að þeir sem byggjust við einhverri óperu skyldu bara fara strax. Við sátum sem fastast enda var von á góðu, þó aðeins öðruvísi en síðast þegar við sáum Diddú, þá í óperunni í hlutverki Næturdrottningarinnar. Þetta kvöld söng hún með "popp" röddinni í micrafón og var hreint yndisleg. Dynamíkin á sviðinu var skemmtileg og afslöppuð, eina að ég hefði viljað að Diddú hefði horft meira fram í sal þegar hún söng en ekki svona mikið til Jóns, ekki það að ég skilji hana ekki, það er unaðslegt að horfa á flotta stráka spila á píanó ;)
Ég vakna núna flesta morgna með eitthvað úr prógraminu syngjandi í hausnum.  Í morgun var það " Little things mean a lot", þau Jón spjölluðu á milli laga líkt og í sjónvarpsþáttunum og á undan því talaði hún um að hafa límt eyrað að útvarpinu til að hlusta á Guðrúnu Á. Símonar.
Svo tók hún nokkur af mínum uppáhöldum Vikivakan hans Valgeirs Guðjónssonar sem var svo gaman að syngja með Kirkjukórnum. Sveitina milli sanda, fullt af spilverkinu, og endaði á Stellu í orlofi.

 Svo á laugardaginn fórum við að sjá Fyrirheitna landið - Jerúsalem um eilífaðunglinginn Johnny Byron sem bjó í rútu úti í skógi, alltaf í partíinu. Ég hafði heyrt að verkið væri langt og jafnvel að fólk hefði farið út í seinna hléi en líka að Hilmir Snær sýndi snilldartakta sem reyndist alveg rétt. Við veltum fyrir okkur hvort hann hafi farið á bari borgarinnar til að horfa á þá sem eru fastir í partíinu og jafnvel hitt fyrir gamlan vin Gunnars sem Hilmir Snær í gerfi Johnny Byrons ber bara ótrúlegan keim af, útlit taktar og orðfar.

Annars var stykkið frábært, sviðsmyndin flott, og hringsviðið nýtt vel, leikararnir stóðu sig allir mjög vel. Mér finnst svona partýsenur oft svo fáránlegar í leikhúsi, og það að leika einhvern drukkinn og dópaðan ekki alltaf heppnast en ég keypti þau öll í þetta skiptið og framsetningin hafði einhvernveginn yfir sér óþægilegan raunveruleikablæ. Ég er samt ekki viss um að alvöru drykkjufólk myndi hella og sketta veigunum svona frjálslega út um allt, líklega rata þær frekar á réttan stað niður kokið á þeim. Ég hafði nú líka gaman af leikritinu sjálfu, sem er enskt og fullt af enskum tilvísunum, pöpp haldarinn kominn í einhvern "Beefeater"  skrúða fyrir afmæli drottningarinnar.

Svo skelltum við okkur í kef í gær og ætluðum á Jesus Christ Superstar messu en fullt var út úr dyrum og rúmlega það svo við ætlum bara að reyna aftur í Grindavík á þriðjudaginn.