59 ára

Gunnar varð 59 ára á föstudaginn.  Í tilefni af því bauð hann litlum hópi vina með í leikhús, auðvitað hjá Leikfélagi Mosfellsveitar að sjá sýningu sem þau kalla Allt önnur Ella.  Sýningin er sett upp á sviðinu í bæjarleikhúsinu og búið að breyta því í næturklúbb, ca. 1930.  Nóg er að fþjónustustelpum sem ganga um beina í svörtum pilsum og hvítum skyrtum, áður en sýningunni lauk voru þær allar búnar að koma símanúmerinu sínu í vasana hjá Gunnari og kyssa hann í bak og fyrir. Snemma í sýningunni komu þær allar strollandi með bollaköku með einu kerti og sungu fyrir hann afmælissönginn. Á milli stuttra likinn atriða voru sungin lög Ellu Fitzgerald, tvær stúlkur skiptust mest á en svo komu þrír karlar líka og sungu, hver fyrir sig með ólíku lagi og einn mera að segja lag sem á ekkert skylt við Ellu Fitzgerald, skifa þetta ekki nú til að skemma ekki fyrir þeim sem eiga eftir að sjá sýninguna.
Að öðrum ólöstuðum fannst okkur Anna Dúna Halldórsdóttir standa framúr, bæði söngur og túlkun, vonandi eigum við eftir að heyra í henni oft aftur. Söngvararnir í sýningunni eru úr Tónlistardeild Listakóla Mosfellsbæjar og smá gúggl sýni með að Anna Dúna hefur sungið með sönghópnum við Tjörninga og virðist vera í námi við Tónlistarskóla FÍH.

Anna Dúna, mynd frá Facebook síðu leikfélagsins.

Gunnar mætti með hatt, greinilega tilbúinn að taka þátt í sýningunni og við skemmtum okkur konunglega.

Síðan skunduðum við á Forréttabarinn eða forréttindabarinn eins og "auto correct" breytti því í í skilboðum milli okkar Gunnars. Enda eru það tóm forréttindi að fá að eyða kvöldi með góðum vinum við frábæra sýningu og góðan mat.  Maturinn var mjög góður og þjónustan frábær. Við höfðum pantað fyrirfram þar sem vitað var að við kæmum stuttu áður en eldhúsið myndi loka.  Kokkarnir létu ekki það slá sig út af laginnu og heldur ekki stelpan sem þjónaði okkur, hún var farin að þekkja okkur með nafni og ruglaðist ekki einu sinni þó við skiptum tvisvar um sæti milli rétta og fórum tvö sæti til vinstri, það varð til þessa að hópurinn blandaðist betur og allir gátu talað við fleirri.  Bestu þakkir Forréttabar. Verst að ég gleymdi alveg að taka myndir þar. Gæinn fékk góðar gjafir auk allra símanúmerana, bonsai tré, máltíðina, ipad og ferðabók um Colorado.

Dubrovnik með Fríðum og Jöxlum september 2017

Eftir um það bil 14 ára bið og söfnun fórum við loks saman aftur í ferðalag 4.-12. september 2017. Fríðurnar eru saumaklúbburinn minn, frá því við vorum 12 ára eða svo. Þrjár systur og vinkonur okkar allar jafnöldrur mínar. síðast aferð var til Krítar sumarið 2003, þar áður höfðum við farið 1992 eða 3 til Balimore þar sem við versluðum yfir okkur og til Bacelona 1999 eða kannski 2000.

Jæja en um 2008 vorum við tilbúnar aftur að fara í ferð en þá gerðist eitthvað í fjármálum íslendinga og ferðinni frestað. Svo reyndar erum við orðnar eldri og efnaðri og ferðumst sumar töluvert og vinnum mikið svo erfitt var að samræma ferðaplön en það tókst.

Við flugum gegnum Frankfurt, leigðum okkur villu í Dubrovnik Villa Bruna og áttum átta frábæra daga saman í borginni.  Króatía er með mikið fjallendi og borgin er öll í hæð, þannig að við gengum niður í bæ, margar margar tröppur.  Sumir svo upp aftur en aðrir með Über, sem er snilld!

Gengið niður í bæ.

Veðrið var gott framan af sól og blíða en svo fengum við storm og rigningu svo um munaði. Siglingum var frestað og fólk hélt sig í húsi. Þetta er reyndar mjög sjaldgæft og við bara svona óheppin.

Saman fórum við í skipulagða Food Walk þar sem við kynntumst mat og vín frá Króatíu. Við mælum með svoleiðis, þar eru slegnar amk tvær flugur í einu höggi, maður kynnist staðnum, fær góðan mat, og ábendingar um hvað hæst sé að gera og hvar sé gott að borða.

Heima í Villa Bruna var gott að vera og njóta samvista með vinum sínum.  Magga og Ína voru duglegar að versla og tóku á móti okkur með veitingum þar sem þær komu á undan beint frá Róm.  Hópurinn var svo með sameiginlegan morgunmat.

Helga og Íris í afslöppun.

Gerður systir gerði dauðaleit að almennilegum slátrara því við fundum lítið kjöt í búðunum og reddaði hamborgaveislu og nautasteikum.  Villan er með sex svefnehrbergjum og þrem baðherbergjum og góða aðstöðu úti til veisluhalda, sólbaða og sundlaug.

Gunnar og Nonni grilla borgara.

Fólk svo mikið stjórnaði sínum dögum.  Sumir fóru með kláf uppá hæðina fyrir ofan borgina og nutu útsýnis. Flestir gengu eftir eftir borgarveggjunum það kostar eitthvað smáræði, 150 kunur minnir mig, tekur 1-2 tíma eftir því hvað þú ferð hratt yfir og er algjörlega þess virði.

Við Gunnar fórum í siglingu um þrjár eyjar og áttum frábæran dag, með mat og strönd.  á þeirri fyrstu  Koločep, er næstum ekki neitt en ef þú vilt einhverntíman fara í luxusfrí á örlítilli eyju, þar sem bara er ekið um á golfbílum þá er þetta staðurinn. Þar röltum við bara um og Gunnar dýfði tánum í sjóinn. Næsta stopp var á Šipan, þar var farið í land í  Suđurađ þorpinu og rölt aðeins upp hæðina þar sem við fengum frábæran hádegismat, súpu, val um kjöt, kjúkling eða fisk og svo kökur og kaffi. Auk harmonkiuspils og ég hef aldrei heyrt eins hræðilega tónlist fá eins mikil gleðiviðbrögð!  Á síðustu eyjunni fór ég í sjóinn og Gunnar  smá en fór svo í gönguferð þar sem hann rakst á sýningarbás/hús Your black horizon eftir Ólaf Elíasson sem á víst heimili á eyjunni Lopud núna.  Lítill heimur.

Á heimleiðinni gaf vel á og samferðafólkið naut þess að æpa smá.  Þegar við komum til baka kom í ljós að ekkrt hafði orðið af siglingu hinna út í eyjuna Lokrum vegna þess að of mikið var í sjóinn og kláfurinn lokaður vegna roks.

Ég og Gunnar fórum á strönd, vegna þess hver þarna er fjallent eru strendurnar litlar og grýttar svo nauðsynlegt er að vera með vaðskó.  Strendurnar í eyjunum voru reyndar með sandi, kannski innfluttum svo vel mætti gera sér dagsferð þangað með báta Über.

Þetta var góð ferð, Dubrovnik er heillandi og sérlega gamli bærinn með þröngum götum, veitingahúsum á hverju strái sem mörg hver eru mjög góð en frekar dýr.  Meðal annar létum við plata okkur til að kaupa heila gin þegar sex glös hefðu dugað, og með tonicinu fór reikningurinn í 16 þúsund ISK!  Stundum fórum við öll saman í leiðangra og stundum út og suður.

Hægt var að fara í verslunarmistöð og ein nýtti sér það en annars er þetta ekki staður til að versla.

Takk fyrir samveruna kæru vinir.



Myndir úr ferðinni.  Kort ferðarinnar

Áskorun Elliðavallaleikar 2017

Nú er komið að samfélagsmiðla hluta þessara leika þau felast í því að vera skapandi og skemmtileg taka myndir með símunum ykkar og birta afurðina á síðu viðburðarins.  Merkið með nafni liðsins.

t.d  Besta liðið verkefni 1.

Stigagjöfin er eins fyrir þetta verkefni og við pabbi erum dómarar. Ef þið veljið að leysa ekki eitthvað af verkefnunum þýðir það 0 stig.

Þið megið fara hvert sem er til að leysa verkefnin en innan þess tímaramma sem gefin er á staðnum.

Hér eru verkefnin sem þið eigið að leysa:


1) Taka fjöruga hópmynd.

2) Finna þrjár mismunandi plöntur og birta mynd af þeim með réttu nafni hennar.


3)Leika atriði úr frægri bíómynd.

4) Skapa náttúrulistaverk og mynda það.

5) Semja texta við lag sem þið kunnið eða semja lag og syngja hópsönginn.

Páskar 2017

Páskarnir voru fínir.  Tókum lífinu mest með ró og slatta af góðum mat enda Gunnar nýkominn heim eða svotil.  Mesta fjörið var á laugardeginum þegar María, Siggi, Skapti, Hans Þór og Einar komu í mat þar sem mæðurnar voru erlendis.  Við elduðum hamborgarahrygg, Hans Þór vildi læra að elda og tók þátt í sósugerðinni, við vorum of drjúg á rauðrófusafanum svo hún varð frekar bleik en góð samt.

Jón og Pétur leituðu að páskaeggjunum sínum og tóku góðan tíma í það.

Miklu meiri myndir hér.